- zatrwożyć się
- zatrwożyć się {{/stl_13}}{{stl_7}}'przerazić się, zaniepokoić się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zatrwożyła się o męża. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
zatrwożyć się
Look at other dictionaries:
zatrwożyć — dk VIb, zatrwożyćżę, zatrwożyćżysz, zatrwożyćtrwóż, zatrwożyćżył, zatrwożyćżony rzad. zatrważać ndk I, zatrwożyćam, zatrwożyćasz, zatrwożyćają, zatrwożyćaj, zatrwożyćał, zatrwożyćany, książk. «przejąć kogoś trwogą, lękiem, zaniepokoić, przerazić … Słownik języka polskiego
strwożyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} poczuć trwogę; przestraszyć się, przerazić się, przelęknąć się, zatrwożyć się, zestrachać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Strwożyć się na widok czegoś. Strwożył się, gdy usłyszał o chorobie matki. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
strwożyć — dk VIb, strwożyćżę, strwożyćżysz, strwóż, strwożyćżył, strwożyćżony «wzbudzić w kimś trwogę, przestraszyć, przerazić, zatrwożyć» Nagły hałas strwożył zebranych. Strwożone dziecko. strwożyć się «doznać trwogi; przestraszyć się, przerazić się,… … Słownik języka polskiego
zadrżeć — dk VIIb, zadrżećdrżę, zadrżećdrżysz, zadrżećdrżyj, zadrżećdrżał, zadrżećdrżeli 1. «wstrząsnąć się od dreszczu; zadygotać, zatrząść się; o świetle, blasku: zamigotać» Zadrżeć jak w febrze. Zadrżeć na całym ciele. Zadrżeć z zimna, z gniewu, ze… … Słownik języka polskiego
